Η ζωή, η πραγματική ζωή, είναι πολύ μεγάλη για τον μέσο νευρωτικό άνθρωπο. Τη λαχταρά αλλά δεν την αντέχει. Πρέπει, λοιπόν, να συμβιβαστεί, και έτσι καταφεύγει στους τυπικούς μηχανισμούς άμυνας – στη φυγή, στην έλλειψη επαφής και στην υποκατάστατη επαφή.

Καμιά φορά όμως, λειτουργεί διαφορετικά. Αντί να υποφέρει σιωπηλά τη νεύρωσή του, επιδίδεται σε μια ενεργητική προσπάθεια να καταστρέψει οτιδήποτε είναι αυτό που κλονίζει τις εσωτερικές του ισορροπίες. Αυτή είναι μια αντίδραση συγκινησιακής πανούκλας.

Για παράδειγμα, ως φορείς της συγκινησιακής πανούκλας έδρασαν:

  • οι αμερικανοί σαδιστές ρατσιστές, οι οποίοι δεν μπορούσαν να ανεχτούν τη σεξουαλικότητα των νέγρων
  • οι υπερασπιστές του σοβιετικού γραφειοκρατικού κομμουνισμού, οι οποίοι μισούσαν τους καπιταλιστές για τη ζωτικότητα και την προσωπική ανεξαρτησία που οι δεύτεροι επιδείκνυαν [1]
  • κάποιοι αυτόκλητοι, μαχητικοί υπερασπιστές της επιστημονικής ορθοδοξίας, που βιώνουν αβάσταχτο άγχος όταν το κυρίαρχο, μηχανιστικό μοντέλο για τη λειτουργία της φύσης αμφισβητείται.

Στους υπότιτλους των τριών βίντεο αντικαταστήστε τη λέξη «μετεωρολογία» με τη λέξη «μετρολογία», που είναι η σωστή απόδοση του αγγλικού όρου metrology.

Πιο πάνω θα βρείτε ένα βίντεο [2] που αφορά την επίθεση που δέχεται o επιστήμονας Ρούπερτ Σέλντρεϊκ για τις «αιρετικές» απόψεις του και τον τρόπο που ο ίδιος επέλεξε να αντιδράσει σε αυτές. Δεν είμαι σε θέση να μιλήσω για το έργο του συγκεκριμένου ερευνητή στο σύνολό του. Εν τούτοις, με την ομιλία που πραγματοποίησε για το TEDx Whitechapel (12/1/2013, Λονδίνο) μας παρέχει μια οπωσδήποτε ενδιαφέρουσα κριτική και καταθέτει τον γόνιμο προβληματισμό του για τον τρόπο πρόσληψης της λειτουργίας της φύσης από την κρατούσα επιστημονική κοινότητα. Μας προτρέπει να επανεξετάσουμε δέκα παγιωμένες αντιλήψεις της κλασικής επιστήμης, τα δέκα επιστημονικά δόγματα, όπως τα αποκαλεί, προκειμένου να αναγεννηθεί η πραγματική φυσική έρευνα και να ανανεωθεί ο τρόπος αντίληψης και ερμηνείας της φύσης.

Τα δέκα αυτά «αξιώματα» της σημερινής επιστήμης, όπως τα παρουσιάζει και τα αναλύει στην ομιλία του ο εμπνευσμένος αυτός ερευνητής, μπορούν να συνοψιστούν ως εξής: 1. Η φύση λειτουργεί σαν μια μηχανή. 2. Στο σύμπαν δεν υπάρχει άλλη συνείδηση πέρα από αυτή που δημιουργεί ο εγκέφαλος και, μάλιστα, ο ανθρώπινος. 3. Οι νόμοι και οι σταθερές της φύσης είναι αμετάβλητοι. 4. Η συνολική ποσότητα ενέργειας και ύλης του σύμπαντος είναι σταθερή. 5. Δεν υπάρχει σκοπός στις φυσικές διεργασίες, γενικά, και στη διαδικασία της εξέλιξης, ειδικά. 6. Η κληρονομικότητα έχει μόνο υλική βάση. 7. Οι μνήμες μας αποθηκεύονται μέσα στον εγκέφαλο σε υλική μορφή και μόνο. 8. Η συνειδητότητά μας προκύπτει εξ ολοκλήρου από τη λειτουργία του εγκεφάλου μας. 9. Εξ αυτού προκύπτει πως δεν είναι δυνατό να υπάρχουν παραψυχολογικά φαινόμενα, όπως η τηλεπάθεια. 10. Μόνο η μηχανιστική ιατρική μπορεί να είναι αποτελεσματική.

Στον προσεκτικό μελετητή των δέκα αυτών δογμάτων είναι έκδηλος ο μηχανιστικός τρόπος προσέγγισης του τρόπου λειτουργίας της φύσης (μηχανικισμός). Αν, επιπλέον, ο αναγνώστης είναι εξοικειωμένος με τις βασικές έννοιες της οργονομίας, η κριτική προσέγγιση του Σέλντρεϊκ δεν μπορεί παρά να του φέρει στο νου τις θεωρητικές θέσεις του Βίλχελμ Ράιχ.

Χρησιμοποιήστε, λοιπόν, τη διαίσθησή σας και αναρωτηθείτε: είναι το κίνητρο για τις επιθέσεις που δέχεται ο Σέλντρεϊκ εκείνο που παρουσιάζεται από αυτούς που τις πραγματοποιούν; Διότι η προσποίηση, η κακοήθεια, η αναντίστοιχη με τις περιστάσεις συναισθηματική εμπλοκή του κατήγορου, η προσπάθεια για γελοιοποίηση και με κάθε τρόπο συκοφάντηση του θύματος, είναι αψευδή σημάδια μιας «πανουκλιασμένης» συμπεριφοράς.

Η σημασία της ανακάλυψης

Η συγκινησιακή πανούκλα είναι μια από τις μείζονες ανακαλύψεις του Ράιχ. Στον μικρόκοσμο του καθενός από εμάς τα κρούσματα ίσως δεν είναι καθημερινά. Ωστόσο, η πανούκλα καταφέρνει να δηλητηριάζει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό κάθε ζωτική ανθρώπινη εκδήλωση. Η οργονομία την αντιμετωπίζει ως τη σημαντικότερη τροχοπέδη στη σισσύφεια, μα εν πολλοίς άκαρπη, προσπάθεια της ανθρωπότητας για απελευθέρωση από τα δεσμά της. Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε πως κανένας δεν έχει απόλυτη ανοσία στις προσβολές της συγκινησιακής πανούκλας. Κάποια άτομα, πάντως, είναι ιδιαίτερα επιρρεπή. Συχνά τα άτομα αυτά διαθέτουν ευφυΐα, ενεργητικότητα και, ακόμη, την ικανότητα να χρησιμοποιούν τη συγκινησιακή πανούκλα που διαισθάνονται πως έχει προσβάλει άλλους ανθρώπους. Έτσι, ανέρχονται σε θέσεις με σημαντική κοινωνική επιρροή, απ’ όπου, επικαλούμενοι ένα ψεύτικο ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο, δρουν καταστροφικά. Μπορούμε να τους συναντήσουμε σε ρόλο δεξιού δικτάτορα, αριστερού δημαγωγού – «σωτήρα» πολιτικού,[3] συνδικαλιστή, δάσκαλου με καταπιεστική ή ελευθεριακή προσέγγιση, καθηγητή πανεπιστημίου «αυθεντίας», ηθικολόγου κληρικού, «αγανακτισμένου» τηλεοπτικού κατήγορου κ.ά. (Με τα παραπάνω δεν επιχειρείται κάποια γενίκευση για τους αντίστοιχους επαγγελματικούς κλάδους).

Χρήστος Γράψας

[1] Κανείς δεν διαφωνεί πως από αρκετούς επιτυχημένους επιχειρηματίες λείπει η κοινωνική συνείδηση και το απαιτούμενο ενδιαφέρον για τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος. Γνωρίζουμε, ωστόσο, πως στις έντονα φορτισμένες εκφράσεις των πολιτικών ιδεολογιών τα ηθικολογικά επιχειρήματα χρησιμοποιούνται, κατά κανόνα, για να κρύβουν τα αληθινά, παθολογικά κίνητρα. Το φαινόμενο παρατηρείται και στις δύο πλευρές του πολιτικού φάσματος. Τόσο περισσότερο, μάλιστα, όσο απομακρυνόμαστε από το πραγματικό κέντρο, την αριστοτελική μεσότητα. Διαβάστε:
― Η δολοφονία του Χριστού του Βίλχελμ Ράιχ, εκδόσεις Αποσπερίτης.
― Η συγκινησιακή πανούκλα του Βίλχελμ Ράιχ κ.ά., εκδόσεις ΡΕΩ.
― What is the Emotional Plague? A Brief Introduction, του Peter A. Crist, M.D.

[2] Το βίντεο έχει αναρτηθεί από τον χρήστη Video Translations στο YouTube σε τρία μέρη: μέρος 1ο, μέρος 2ο, μέρος 3ο.

[3] Ένας αριστερός ηγέτης μπορεί να υπονομεύει, μεταξύ άλλων, την ικανότητα των ανθρώπων να τα βγάζουν πέρα μόνοι τους, χωρίς τη βοήθεια του κράτους. Με αυτό τον τρόπο υπονομεύει την ανεξαρτησία τους, που είναι μια έκφραση της αδιατάρακτης λειτουργίας του πυρήνα τους.

Κοινοποίηση